Hayatın hızla akıp giden devrine aldırış etmeden yol almışız.Umudun ,sevginin,mutluluğun geniş yelpazesine takılı kalmış gülücükler saçmışız fahr-i aleme ...İlk göz açıp ışıklara boğarken iç dünyamızı ,elimizin sıkıca dünyaya tutunmuş vaziyeti ile bir güç gösterisi yapmaya başlamışız bile .Hadi biraz durumu geniş açıdan ele alalım .Ademoğlu yeryüzüne ayak bastığından bu zamana değin, milyon insanın var olduğu ve hepsine verilen bir ömrün edasını yerine getirerek ait olduğu yere dönmesi serüveni ile meydana gelen insanın vaktinin ne hikmetle ne mucize ile ne güzellik ile dolu olduğunu idrak etmesi belki de ömrünün son demlerine denk gelecek.Ancak dolu dolu yaşanılan ömrün ,ebedi bir saadete intikal edeceği düşüncesine varınca ,kalb-i nefiste küçüksevinç kıvılcımları meydana gelince yüzümüzde ki tebessüm bunu bize htirecektir.Asıl olan konu başlığımıza gelirsek ;Uzun ince yol...Nedir bu uzun ince yol diye soralım bi kendimize ,aldığımız cevap HAYAT'ın tam olarak kendisi .Gelip geçen şu ömür,yolun bir sonu var ve biz istemesek de bu yolda yürümeye devam edeceğiz.Elbette yolumuzda patikalar ,virajlar olacak baze düşecez,bazen tam doğrulduk dimdik yürüyoruz derken yine bir و deryasına döndüğümüze şahitlik edeceğiz ,peki madem bunların hepsi gelip geçici bizim bu öfkemiz bu umutsuzluğumuz neden?Hayat dediğimiz bu kısa yolculukda ömrünüzün en güzel halde vukuu bulması gerekmez mi ,bizler uzun ince yolun yolcusuyuz,bu bizim yolumuz patikaları aşmak bizim elimizde ,makber-i aleme geçişin yolun sonunda bizi karşılayacağı zaman yüzlerimizde ki tebessümün daimi olması ve daha nice güzelliklerin bizleri karşılaması dileğiyle...
Hayatın çehresi hep sanadır,
Güldüren de sen ağlatan da...
Nice gönüllerin devr-i sahnesidir,
Duran da sen, giden de...
